تلگرامپ

حوزه شنگن یا منطقه شنگن (به انگلیسی: Schengen Area) به ۲۶ کشور اروپایی گفته می‌شود که قانون کنترل گذرنامه در بدو ورود را برای شهروندان این منطقه حذف کرده‌اند.[۱] در مورد بین‌الملل نیز با گرفتن روادید هرکدام از کشورهای این منطقه٬ می‌توان به دیگر کشورها نیز بدون نیاز به روادید تازه٬ سفر نمود. بعدها نام این منطقه به پیمان شنگن تغییر یافت. در حوزه شنگن٬ حرکت و مبادله هرنوع کالا، اطلاعات، پول و افراد٬ بشرط قانونی بودن٬ جایز و بدون هرگونه ملاحظات گمرکی خواهد بود. این پیمان‌نامه در سال ۱۹۸۵ و بین پنج کشور اروپایی منعقد شد. شرایط تمامی کشورهای عضو دارای سیاستی مدون و همسان در مورد مرز هوایی, روادید, عملیات و همکاری پلیس و حریم خصوصی اطلاعاتی دارند. با در نظر گرفتن اهداف سفر، ویزای عادی شینگن به چهار نوع C، B، A و D تقسیم می‌شود. اعضا کشور گستردگی (km²) جمعیت امضای پیمان تاریخ پیاده‌سازی اتریش ۸۳٬۸۷۱ ۸٬۴۱۴٬۶۳۸ ۲۸ آوریل ۱۹۹۵[۶] ۱ دسامبر ۱۹۹۷[۷][۸][Note ۳] بلژیک ۳۰٬۵۲۸ ۱۱٬۰۰۷٬۰۲۰ ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵[۹] ۲۶ مارس ۱۹۹۵[۱۰] جمهوری چک ۷۸٬۸۶۶ ۱۰٬۵۳۵٬۸۱۱ ۱۶ آوریل ۲۰۰۳[۱۱] ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷[۱۲][Note ۴] دانمارک (بجز گرینلند و جزایر فارو[Note ۵]) ۴۳٬۰۹۴ ۵٬۵۶۴٬۲۱۹ ۱۹ دسامبر ۱۹۹۶[۱۶] ۲۵ مارس ۲۰۰۱[۱۷] استونی ۴۵٬۲۲۶ ۱٬۳۴۰٬۱۹۴ ۱۶ آوریل ۲۰۰۳[۱۱] ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷ فنلاند ۳۳۸٬۱۴۵ ۵٬۳۹۱٬۷۰۰ ۱۹ دسامبر ۱۹۹۶[۱۸] ۲۵ مارس ۲۰۰۱[۱۷] فرانسه (بجز بخش‌های تابعه بیرون‌از خاک فرانسه) ۵۵۱٬۶۹۵ ۶۳٬۹۲۹٬۰۰۰ ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵[۹] ۲۶ مارس ۱۹۹۵[۱۰] آلمان[Note ۶] ۳۵۷٬۰۵۰ ۸۱٬۷۹۹٬۶۰۰ ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵[۹] ۲۶ مارس ۱۹۹۵[۱۰] یونان ۱۳۱٬۹۹۰ ۱۰٬۸۱۵٬۱۹۷ ۶ نوامبر ۱۹۹۲[۱۹] ۱ ژانویه ۲۰۰۰[۲۰][Note ۷] مجارستان ۹۳٬۰۳۰ ۹٬۹۷۹٬۰۰۰ ۱۶ آوریل ۲۰۰۳[۱۱] ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷[۱۲] ایسلند[Note ۸] ۱۰۳٬۰۰۰ ۳۱۸٬۴۵۲ ۱۹ دسامبر ۱۹۹۶[۲۲] ۱۸ مه ۱۹۹۹[۲۳][Note ۹] ۲۵ مارس ۲۰۰۱[۱۷] ایتالیا ۳۰۱٬۳۱۸ ۶۰٬۶۸۱٬۵۱۴ ۲۷ نوامبر ۱۹۹۰[۲۵] ۲۶ اکتبر ۱۹۹۷[۸][۲۶][Note ۱۰] لتونی ۶۴٬۵۸۹ ۲٬۲۴۵٬۳۵۷ ۱۶ آوریل ۲۰۰۳[۱۱] ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷[۱۲] لیختن‌اشتاین ۱۶۰ ۳۶٬۰۱۰ ۲۸ فوریه ۲۰۰۸[۲۷] ۱۹ دسامبر ۲۰۱۱[۲۸] لیتوانی ۶۵٬۳۰۳ ۳٬۲۰۷٬۰۶۰ ۱۶ آوریل ۲۰۰۳[۱۱] ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷[۱۲] لوکزامبورگ ۲٬۵۸۶ ۵۱۱٬۸۴۰ ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵[۹] ۲۶ مارس ۱۹۹۵[۱۰] مالت ۳۱۶ ۴۱۷٬۶۰۸ ۱۶ آوریل ۲۰۰۳[۱۱] ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷[۱۲] هلند (بغیر از آروبا, کوراسائو, سینت مارتن و جزایر کارائیب هلند) ۴۱٬۵۲۶ ۱۶٬۷۰۳٬۷۰۰ ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵[۹] ۲۶ مارس ۱۹۹۵[۱۰] نروژ (بجز سوالبارد[Note ۱۱]) ۳۸۵٬۱۵۵ ۵٬۰۶۳٬۷۰۹ ۱۹ دسامبر ۱۹۹۶[۲۲] ۱۸ مه ۱۹۹۹[۲۳] ۲۵ مارس ۲۰۰۱[۱۷] لهستان ۳۱۲٬۶۸۳ ۳۸٬۱۸۶٬۸۶۰ ۱۶ آوریل ۲۰۰۳[۱۱] ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷[۱۲] پرتغال ۹۲٬۳۹۱ ۱۰٬۶۴۷٬۷۶۳ ۲۵ ژوئن ۱۹۹۱[۳۰] ۲۶ مارس ۱۹۹۵[۱۰] اسلواکی ۴۹٬۰۳۷ ۵٬۴۴۰٬۰۷۸ ۱۶ آوریل ۲۰۰۳[۱۱] ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷[۱۲] اسلوونی ۲۰٬۲۷۳ ۲٬۰۴۸٬۹۵۱ ۱۶ آوریل ۲۰۰۳[۱۱] ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷[۱۲] اسپانیا ۵۰۶٬۰۳۰ ۴۶٬۰۳۰٬۱۰۹ ۲۵ ژوئن ۱۹۹۱[۳۲] ۲۶ مارس ۱۹۹۵[۱۰] سوئد ۴۴۹٬۹۶۴ ۹٬۴۱۵٬۵۷۰ ۱۹ دسامبر ۱۹۹۶[۳۳] ۲۵ مارس ۲۰۰۱[۱۷] سوئیس ۴۱٬۲۸۵ ۷٬۸۶۶٬۵۰۰ ۲۶ اکتبر ۲۰۰۴[۳۴] ۱۲ دسامبر ۲۰۰۸[۳۵][Note ۱۳] اتحادیه اروپا ۴٬۱۸۹٬۱۱۱ ۴۱۷٬۵۹۷٬۴۶۰ ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵[۹] ۲۶ مارس ۱۹۹۵[۱۰] نگارخانه مهر خروج برای سفر هوایی صادر شده در فرودگاه پراگ. مهر خروج برای سفر زمینی صادر شده در ایستگاه قطار باد شواندوا. مهر خروج در مرز زمینی لهستان. مهر خروج برای سفر دریایی, صادره در بندر هلسینکی. ویزای شنگن این ویزا برای افراد غیر اروپایی که بخواهند به کشورهای عضو اتحادیه اروپا، حوزه اقتصادی اروپا، سوئیس، کراواسی، بلغارستان، قبرس یا رومانی وارد شوند مورد استفاده قرار می‌گیرد. حوزه شنگن شامل ۲۲ کشور عضو اتحادیه اروپا و چهار کشور غیر عضو ایسلند، لیختن‌اشتاین، نروژ و سوئیس می‌شود. بلغارستان، کراواسی، قبرس و رومانی هنوز عضوی از شنگن نیستند اما قوانین ویزای این کشورها نیز با تبعیت از قوانین ویزای شنگن وضع شده‌است. با در نظر گرفتن اهداف سفر، ویزای عادی شنگن به چهار نوع C، B، A و D تقسیم می‌شود. منبع : ویکی پدیا تلگرامپ...